Krótkowzroczność jest to wada układu optycznego oka, w którym przy rozluźnionej akomodacji, wiązka promieni równoległych skupia się przed siatkówką, a oko nie jest w stanie zobrazować ostro przedmiotów widzianych daleko, czyli takich, znajdujących się w nieskończoności. Wyróżniamy dwie formy krótkowzroczności; osiową, w której długość gałki ocznej jest zbyt duża w stosunku do mocy układu optycznego oka oraz refrakcyjna, która jest spowodowana zbyt dużą zdolnością zbierającą układu optycznego oka przy prawidłowej długości gałki ocznej. Rozwój krótkowzroczności powiązany jest również z ilością czasu spędzanego przy pracy w bliży i częstotliwościach przerw podczas tej pracy. Prawidłowa korekcja wady refrakcji, higiena pracy oraz spędzanie czasu na świeżym powietrzu pozwalają na ograniczenie rozwoju krótkowzroczności. Krótkowzroczność korygujemy soczewkami minusowymi.
Nadwzroczność jest przeciwnością krótkowzroczności. Jest to wada wzroku, w której przy rozluźnionej akomodacji promienie światła ogniskują się w oku za siatkówką. W przypadku nadwzroczności wyróżniamy dwie formy; osiową, w której gałka oczna jest za krótka w stosunku do mocy układu optycznego, lub refrakcyjną, spowodowaną zbyt małą zdolnością zbierającą układu optycznego oka przy obecności prawidłowej długości gałki ocznej. Może zdarzyć się tak, że młodzi ludzie nie są świadomi tego, że ich układ wzrokowy obarczony jest wadą, ponieważ ich akomodacja niweluje wadę wzroku, nie dając żadnych dodatkowych dolegliwości. Wraz z wiekiem możliwości akomodacyjne oka słabną i nadwzroczność wcześniej niewykryta może się pojawić wraz z objawami takimi jak bóle oczu, głowy lub uczucie zmęczenia oczu. Nadwzroczność korygujemy soczewkami dodatnimi.
Astygmatyzm inaczej niezborność jest to stan, w którym równoległa wiązka światła po przejściu przez układ obarczony astygmatyzmem staje się wiązką o dwóch liniowych ogniskach astygmatycznych, czyli dla różnych południków gałki ocznej skupiane wiązki światła następują w różnych odległości od siatkówki . Astygmatyzm klasyfikowany jest na podstawie położenia głównych przekrojów największej mocy oraz na położenie ognisk w przekrojach głównych. Ze względu na położenie południków wyróżniamy trzy rodzaje astygmatyzmu; astygmatyzm prosty, kiedy przekroje główne największej mocy znajdują się w pionie ( 90°± 15°), przeciw regule, kiedy przekroje główne największych mocy jest w poziomie( 0°± 15°), oraz astygmatyzm skośny, kiedy przekroje główne są nachylone pod kątem ( 15°- 75° lub 105°- 165°). Astygmatyzm korygujemy soczewkami cylindrycznymi.
Różnowzroczność jest stanem polegającym na istotnej różnicy w mocy optycznej obydwóch gałek ocznych. Jest to niemożność korzystania z układów optycznych jednego i drugiego oka w ten sam sposób. Nieskorygowana różnowzroczności u dzieci jest często objawem niedowidzenia, ponieważ oko o większej wadzie refrakcji zostaje pomijane podczas procesu widzenia. Największym problemem przy występowaniu różnowzroczności jest występowanie anizeikonii, czyli różnicy w wielkości obrazów w obu oczach. W przypadku osób obarczonych nadwzrocznością, szczególnie dzieci i młodzieży należy diagnozować wadę refrakcji po użyciu środków farmakologicznych, które tymczasowo porażą mięsień rzęskowy odpowiedzialny za akomodację.
O czym należy pamiętać przy długotrwałej pracy z bliży?
Jak dbać o okulary?
Garbary 100, 61-757 Poznań